Yaşamda her şey bir nedenle başlıyor ve bir şekilde de sonlanıyor. İki yıl önce, Polushka_polye olarak bu sitedeki insanlarla karşılıklı iletişime başlamıştım, şimdi ise sonunun geldiğini hissediyorum. Site kurallarında var olan öncelikle kendini tanıtarak yazmaya başlama kuralına uymadım. Bir şekilde yazmaya başladım, bir takım kurallara uymayan insanların yaptığı gibi… Ama giderayak bir sorumluluk hissediyorum iletişimde bulunduğum insanlara karşı, onlara manevi bir borcum var, artık burada olamayacağımın bilinmesi değil amacım, bu önemli değil çünkü. Önemli olan burada paylaştığımız fikirlerin atmosferinde beraberce oluşturduğumuz duygu ve düşüncelere minnet duyarak onları ortaya çıkaran insanlara teşekkür etmek amacım, başka bir şey değil…
İlk olarak; Rusça dilbilgisi çalışmalarım için beni bu sitenin varlığından haberdar eden mail.ru’dan arkadaşım Almati’li Marina F.’ye (kendisi de bu sitede Türkçe öğreniyor), beni yapmakla suçladığı için, kendisine kızıp; polushka_polye olan kullanıcı adıyla yazmayı bırakıp; paroçnıy krug olarak şimdi kullandığım isimle yazmaya devam etmeme neden olan moderator Novosibirsk’li İrina hanıma teşekkürlerimi sunuyorum. İra, rusca dilbilgisi çalışmalarımda sabırla sorularıma yanıt verdi, yaptığı çeviriler, çeşitli konulardaki açıklamaları, siteye koyduğu filmleri izleyerek hem dil hem kültürü tanıtma anlamında çok faydalı çalışmalar yapmakta. Kendisine, keyifle sürdüreceği bir yaşamı saygılarımla diliyorum.
Sırada Zaferantalya Viktorya hanım var… O da çoğu rus bayanda olan çalışkanlıkla bir müddet bol bol yazdı, çeviri yaptı, diğer bilgilerini paylaştı, ama sonradan profesör olacağım diye tutturdu (Bu söz sevgili hayale hanıma ait bana değil) okumaya başladığını, bitince bunları anlatacağını söyledi, ama nedense hala dönmedi. Umarım o da istediği bir hayatı kendi keyfince yaşar. Ona da ailesiyle beraber mutluluklar diliyorum.
Sırada etrafa Işık saçan Moskova’lı Işıklı Sveta hanım var. Ona Türkçe-rusça şiir çevirilerinde yaptığım yardım sayesinde sadece dilbilgimi ilerletmekle kalmadım, bu sayede rus şiirini de biraz olsun tanımak mutluluğuna erdim. Sonsuz teşekkürler Işıklı. Oğullarınla sana da mutluluklar diliyorum. (Not: Sana söz veriyorum; Tula’ya giderken yanıma semaver almayacağım . )
Tabii Ketana İnna hanımın, Rusça çevirilerimi özenle düzeltmesini, gösterdiği ilgiyi unutmam olası değil. Kiyef’te güveneceğim bir insan var artık. Sonsuz teşekkürler Inna… Çalışkanlığın ve iyimserliğin senin yaşam enerjini devamlı tazeliyor. Şehir dışına yaptığın hafta sonu ziyaretlerin tam bir rehabilitasyon… (Sendeki bu bitmez tükenmez enerjinin kaynağı biraz da bu galiba) Aradığını bulmanı gönülden diliyorum…
Ertek Olga hanım, inanılmaz enerjisiyle kısa sürede iyi bir fotoğrafçı oldu. Son dönem fotoları usta işi artık. Bana gösterdiği teveccüh ve ilgisine teşekkürlerimi sunuyor, ailesiyle mutlu bir yaşantı diliyorum.
Tabii foto işinde chudesnaya’nın kaliteli fotolarının tadını unutmayacağım. Kendisine teşekkürlerimle daha nice güzel fotolu ve mutlu bir yaşam diliyorum.
Bu arada kenanoruc’a da teşekkürü bir borç bilirim. Her ne kadar sonradan fikirlerimiz uyuşmasa da bir müddet burada yaptığı güzel çeviriler ve paylaştığı fikirlere minnettarım. Kendisine huzurlu bir yaşam diliyorum.
Karşıyakalı ve yazıştığım diğer anadolu insanlarına da teşekkür ediyor aradıklarına erişmelerini canı gönülden arzu ediyorum.
Hummer Yusuf kardeşime de teşekkür ediyorum. Fikirlerini kısa yazılarla anlatma becerisi çok yüksek bu arkadaşımıza da Putin kayınçosunun destek vermesini diliyorum . Sevgiyle kal hummer. Sana da ailenle ömür boyu mutluluk ve huzur diliyorum.
Ayrıca Kalomira, Papatya, Şanya ve yazıştığımız halde isimlerini şu an hatırlayamadıklarıma da özürlerimle teşekkür ediyor, mutluluklar diliyorum.
Tabii sırada artık Hayale hanım kardeş var. Onun hakkında çok şey söyleyebilirim. Kısaca çok güçlü kişiliği olan bir insan. Böyle bir insana sadece hayranlık duyulur. Yaptığımız yazışmalar ve edindiğim bilgiler; bana ölünceye kadar yol gösterecek nitelikte. Umarım benim de bir parça faydam olmuştur kendisine… Ailenle canı gönülden ömür boyu mutluluklar diliyorum sana Hayale kardeş…
1990 sonu Sovyetlerin dağılmasının mimarı olan Gorbaçov olmasaydı bu karşılıklı tanışmalar olmayacaktı doğal olarak. Kendileri için iyi mi kötü mü olduğuna karar verme hakkını kendimde görmediğim için yorum yapamayacağım bu süreç sonunda karşılıklı tanışmalar başladı. O yüzden ona da teşekkür borçluyum. Tabii Gorbaçov’dan bahsedince ortak dostumuz, sevgili ağabeyim Zülfü Livaneli’ye de teşekkür etmem gerek. Onun tüm insanlığı kapsayan sanat anlayışı ve dünya görüşü, kültürlerarası anlayış ve hoşgörünün temel taşlarını oluşturuyor.
Son olarak, yaşantımı yaşanır kılmaya yardım eden, bilgisinin çokluğu ve yüceliği yüzünden kendisini artık belli bir vatana ait hissetmeyen o değerli kadına… Burada söz yetmiyor, bunu anlatmam imkan dışı… Onun kişiliği ve insanlığı önünde saygıyla eğiliyorum… Enerjim onunla… Yolu ışıklı olsun…